Zegary - skośnie? Chyba nie do końca

Powrót do Zegarów nr milion pięćset. A podejście do notki co najmniej piąte. Czeka ona tutaj od kilku ładnych tygodni, bo nie zgrałam zdjęć, a to jeszcze chciałam kawałek skończyć, a to coś tam. Ale w końcu wypada coś napisać, bo zaraz pójdzie to w miesiące, a nie tygodnie.

Zabawnie było, bo przez moment, kiedy już mogłabym się zająć zegarami - albo poudawać, że się zajmuję, to mi zniknęły nici. Opowiadałam jakiś czas temu. Ale nici się znalazły, brakom jakoś zaradziłam (wyceny zużycia nici dla koloru, którym się skacze, jak durna, są bez sensu - kilkaset krzyżyków na cały obraz to może być za dużo, jak na jeden motek, skoro co chwilę trzeba zaczynać i kończyć, albo skakać po 5-10-15 krzyżyków, serio serio), do pracy usiadłam. I nie przestaję :)

I tak popatrzyłam na rozgrzebane kilka miejsc z parkowaniem i mi się odechciało. A skoro mi się odechciało, to czas zacząć w nowym miejscu, co też zrobiłam. Ale najpierw dociągnęłam jeszcze trochę czarnej plamy - bo tego parkowaniem robić nie chciałam. Nie chciałam robić plam parkowaniem, ale robić będę - o tym za moment. Żeby nie było, że znowu zaraz mi przejdzie, wzięłam nowy kawałek rozpoczętej kartki i zabrałam się do parkowania skosami. Tak sobie wymyśliłam, że to będzie lek na całe zło.

To, co mi nie pasowało, to dylemat: a robić te półkrzyżyki i potem się cofać, czy od razu całe? Wyszło, że prościej będzie od razu całe. Ale od razu całe, przy moim sposobie prowadzenia krzyżyka, oznacza, że muszę iść od prawej do lewej w rzędzie, bo inaczej łapka mi się wykręca i nie lubię tak. Dodatkowo nie chciałam iść w kolumnach, żeby nie było widać granic między nimi. No to skosy, od prawej do lewej, cofanie się o 9 krzyżyków - no taka oszczędność.

Krzyżyki w całości - nowość! Krzyżyki od prawej strony - o rety, to dopiero!

Znalazłam więc miejsce, gdzie wzór po prawej jest już solidny (plama czerni), jakby krawędź pracy i dawaj. Oczywiście, jak się zaczyna co chwilę nowy kolor, którego jest krzyżyków dwa, albo trzy, to się cholery dostaje z rozpoczynaniem i kończeniem. Przy normalnym haftowaniu też ;)

Ale za to jak doszło do przeplatanki, gdzie na kilkudziesięciu rzędach (robię po 10 krzyżyków w rzędzie) jest raptem 5 kolorów, które normalnie robią konfetti - poszło, jak burza. W takich sytuacjach nie ściągam igły z nitki, tylko wachluję nimi. Wychodzi cudnie, szybko i w ogóle :)

Nie mam fotki sprzed eksperymentów, ale widać, gdzie jest nowy kawałek:

No i jeszcze zbliżonko:

I tutaj zrodziła się zagwozdka. Otóż, jeśli chciałabym zostać przy haftowaniu od góry do dołu, (lepiej mi się wtedy nitka pod spodem układa niż, gdybym szła od dołu - wtedy idealnie na linii wbicia igły), to muszę zrezygnować z 'otwartości' parkowania - rzędy niższych skosów będą kończone na granicy wyższych skosów. I siedziałam z tą zagwozdką i siedziałam, aż mi dobre kobiety podpowiedziały. Skosy sobie mogę robić, jak chcę (a chcę a) całymi krzyżykami, b) od prawej), tylko sam skos może być w różną stronę. Objawienie :) Wracać można nie o 9 krzyżyków, a o 11, tyle trzeba było kombinować, żeby na to wpaść. Na razie skosem zrobiłam jeden rządek.

Po czym przyszło kolejne olśnienie - skosy skosami, ale skoro i tak nie będzie zysku z wracania o 9, a nie o 10 krzyżyków, to może po prostu prosto? To do wypróbowania niebawem. Przy czym na pewno nie będą to super proste kolumny w dół, tylko granica będzie poszarpana, żeby nie było widać granic.

A teraz to usiłuję dodłubać porozpoczynane strony, bo się człowiek męczy, jak tak musi się ograniczać zostawionymi kawałkami. Wyglądało to tak:

Jest tak:

Dokończę ten zawijasek - jest masakryczny! Dobrze, że się zdecydowałam na parkowanie, bo dłubanina z konfetti by mnie tutaj zamordowała całkowicie.

UPDATE z poniedziałku rano - podczas meczu dodłubałam sam środek tego zawijaska i kawałek po lewej. On nie był masakryczny. On był przemasakryczny (ten zawijasek). I już wiem, że nawet plamy wielkie parkowaniem robić będę, bo się tworzy milion pięćset granic, potem trzeba wszystko wściubiać i w ogóle. Nie nie nie. o! No i - pojechałam to po lewej w miarę prosto w dół i też wszystko daje radę, czyli całe krzyżyki, od prawej do lewej, nierówne granice, nie trzeba iść od razu w skosy, żeby było przyjemnie.

Oraz dumna z siebie jestem niesamowicie - mam rozpoczęte raptem trzy prace! Las, zegary oraz wzgórze wróżek, którego raptem kilkaset krzyżyków jest, no ale liczy się jako zaczęte. Przygotowane są trzy nowe prace:
- fraktal: przygotowane nici, wzór, materiał jeszcze nie (ale już zakupiony) - nie robię więcej nic, bo zacznę i co to będzie ;)
- Einstein dla mojej mamy - przygotowany, pokraktowany materiał, wzór, nici, wszystko, ale nie zaczęty, z tego samego powodu, jak powyżej,
- biblioteka mini: materiał to wytnę z poprzedniej biblioteki, nici dokupione i prawie całe przygotowane ;) Tylko wzoru nie mam :D Na promocję czekam, charakter ćwiczę i takie tam.