A ja rosnę i rosnę, latem, zimą, na wiosnę, lalalala

Jak w tytule, to mógłby śpiewać haft "Las". Gdyż jakoś tak miałam do skończenia tylko kawalątek drzewa, to go w końcu wyciągnęłam i dorobiłam. Ciach. Jest i drzewo. Żeby było zabawnie, wygląda zupełnie inaczej z fleszem i bez flesza, a w żadnym przypadku nie wygląda tak, jak powinien. Gdybym była w ciągu dnia w domu, a dodatkowo byłoby jakieś sensowne światło, to może, może byłoby lepiej. Ale nie jestem, nie ma, nie da się :P

Prezentacją:

W całości wychodzi nawet nieźle.

To jak skończyłam jedno drzewo, a nie chciało mi się siadać do kolosa (siadanie - takie ciężkie to jest, że szok, trzeba się przenieść z fotela przy stole do fotela przy krośnie, akurat mi się nie chciało), to zaczęłam dziubać i drzewo kolejne, znowu z tych większych, choć nie przesadnie.

I tak zaczęłam, a dzieci dostały nowe klocki oraz po szaleństwach postanowiły się zachowywać dzień cały bardzo, ale to bardzo przyzwoicie, no to jak zaczęłam, tak skończyłam. Drzewo całe. W jeden dzień! Taka jestem dzielna itp.:

A potem był film, gdyż święto, nomen omen, lasu, to dzieci poszły spać wcześnie. To machnęłam do reszty zwierzyniec i krzew, który do krzaka nawet nie dorósł.

I tymczasem, borem lasem (ależ jestem kreatywna literacko, DZIE MÓJ NOBEL, jak się pytam?), okazało się, że aby skończyć cały, ale to naprawdę cały las, potrzebuję: drzewo sztuk jeden, kilka ptaszorów i kilka ptaszorów. Ale jak to? Nie wiem, ale cieszy mnie to.

Plan mam taki - co oznacza, że akurat tak się nie stanie, musiałabym siebie nie znać, że teraz nic, tylko kończę las. I będzie taki piękny, skończony i na ścianę pójdzie, a ja umrę z radości. I rozpocznę coś nowego :P Albo w końcu zaprezentuję to, co już wydziubałam ze wzgórza wróżek, a co jeszcze ani kawalątka pokazania się nie doczekało. Niedoczekanie moje ;)