Koniec okien :) I znowu przemyślenia w temacie parkowania.

Okna skończone. Dwa tygodnie temu.

Nie dawałam notki, bo nie umiałam zrobić dobrego zdjęcia. Len jest świetny w wyszywaniu, ale jak się pogiął, to na amen - leży, leży i leży nie chce się wyprostować. Jeszcze mnie nie natchnęło na pranie, prasowanie i oprawianie (nie wiem gdzie wrzuciłam ramkę :>, a po połowiczne pranie i prasowanie bez oprawiania to nie mam ochoty), to sobie czekałam, aż uda mi się zrobić nieco lepsze zdjęcie. Ale nie wychodzi i mam tylko takie. Haft widać ;) Ale materiał wokół, porażka.

Będzie jeszcze jedna prezentacja, taka w ramce i w ogóle :) Sowa też czeka na pranie.

Jeśli zaś chodzi o inne prace - to ostatnio zastój okropny. Machnęłam wtedy ten płatek róży i tyle w temacie osiągnięć. Trochę zegarów, razem z parkowaniem, więc wiadomo, jakie tempo. Wczoraj miała jedną chwileczkę wolną, troszkę odrobiłam 'zaległości', ale tylko troszkę. Jakbym się miała trzymać planów - ojej, mocno w plecy. Zrobiłam łącznie z kilkaset krzyżyków przez cały tydzień, ostatnie dni były strasznie zwariowane i to się odbiło na możliwościach robótkowych.

Za to odkryłam kolejne rzeczy, jeśli chodzi o rzeczone parkowanie. Nie dość, że nie umiem wyszywać z wszystkimi nawleczonymi igłami, to wydawało mi się niemożliwe, bo jakże to tak, to wychodzi mi na to, że zostanę przy metodzie, którą skreślałam z samego początku jeszcze bardziej gorliwie niż pomysł wiecznego nawlekania. Otóż najlepiej przez ostatnie 2-3 dni to mi się pracuje kolumnami. Nie tylko tak, że każde 10 krzyżyków w dół ma swoje kolory, ale w ogóle, że w danym momencie skupiam się tylko na jednej kolumnie i ciągnę ją ileś tam rzędów w dół. Ze względu na bardzo ograniczony czas i to, że mam duże plamy czerni, które mi tak trochę narzucają obszar roboczy, nie było tego za wiele, ale wyszło, że tak mi się robi najlepiej, bo parkowanie parkowaniem, ale tak wychodzi mi to najszybciej, bo obszar skupienia się jest niewielki. Aktualne 10 krzyżyków i wszystko w dół. Na razie pociągnęłam tak kilka kolumn po kilka-kilkanaście rzędów (co tyle mogę zmieniać optykę :) ). I porzuciłam na chwilę parkowanie i rzuciłam się do czarnej plamy.

A wieczorem przepięłam na krośnie ramę i teraz pomacham trochę różę, bo mam potrzebę sukcesu! I efektów. A tam, jak się zrobi płateczek, to już jest jakiś kawałek, który widać, jest ładny, skończony itp. A nie tylko szarości, szarości, szarości ;) Płodozmian ważny jest. Za to z innych planów w ogóle nic się nie dzieje. Sowa Hope jeszcze nie doczekała się odpalenia. Obrus rzucony w kąt, miałam porobić Einsteina, ale też, jakoś nie było okazji. W ogóle Einstein to miał jakąś jedną czy dwie prezentacje, ale skoro i tak się tam nic nie dzieje, to może pokażę, co tam nadziubałam, zanim obraz został porzucony :)